Het afgelopen jaar heeft iedereen ongetwijfeld veranderingen ervaren tijdens het werk. In de zorg is de werkdruk hoger en ook in de (ziekenhuis)apotheek is dit te merken. Achter de schermen gebeurd heel veel, zo ook bij ons bestuurslid Lotte Paalvast. Graag willen wij het verhaal van Lotte met jullie delen.
Heb je zelf ook een verhaal die je wilt delen? Dan willen wij deze graag horen! Je kunt dit versturen naar: info@nvfz.nl, dan plaatsen wij het op de website.
Beste Leden van de NVFZ,
Nu de 2e Corona uitbraak een feit is denk ik vaak terug aan de eerste uitbraak.
Het Amphia ziekenhuis te Breda, waar ik alweer bijna 12 jaar werk als apothekersassistente, werd toen als één van de eerste ziekenhuizen uit de regio Brabant hard getroffen. De paniek was groot, het virus ongrijpbaar. Binnen de politheek werden in allerijl schermen op balies neergezet, afzetlint gespannen om zoveel mogelijk 1,5 meter afstand te houden.
Al gauw kwam de vraag wie van ons politheek-assistentes de VTGM-assistentes op de IC wilden gaan ondersteunen? IK, zei de gek. Het aantal te bereiden spuiten was ineens zoveel meer geworden dat men dat niet meer kon bijhouden. Ook de diensten tijdens het weekend werden uitgebreid.
Ik had tot een aantal jaren geleden nog wel cytostatica, VTGM handelingen geleerd en uitgevoerd, maar toch. Daar sprong ik dan in het diepe maar al snel voelde het als fietsen, dat verleer je ook niet.
De allereerste keer op de IC vergeet ik niet meer snel; een zee van blauwe pakken, iedereen onherkenbaar, haarnet, mondneusmasker, beschermbril op. Alle bedden bezet met Corona patiënten, die aan allerlei soorten “toeters en bellen” vast lagen. Hier was iets heel ernstigs aan de hand, zoveel was wel duidelijk.
Al snel was ik gewend aan het werken op de IC, samen met alle IC medewerkers hadden we een goede samenwerking. Samen tegen Corona, zo voelde het zeker. Het was hard werken en ik heb veel weekenddiensten gedraaid. Waar ik het moeilijk mee had was als er een zak met spuiten retour kwam want dat betekende dat die patiënt was overleden.
Er is me 1 patiënt goed bijgebleven; die was zo ziek en moest uitzonderlijk lang op de IC liggen. Uiteindelijk kon deze patiënt verhuizen naar de gewone cohort afdeling en mocht daarna met ontslag. Dat gaf mij een enorme kick! Ook voor deze patiënt had ik de spuiten klaargemaakt.Als ontspanning ging ik veel tuinieren, it's the place where I find myself when I need to lose myself.
Toen was daar ineens sprake van de “corona-bonus”, en dat wij van de apotheek daar buiten vallen?! Als antwoord daarop heb ik Minister Hugo de Jonge via mijn LinkedIn account een brief gestuurd op apothekersassistente dag. Heel toepasselijk vond ik dat. Helaas nog geen antwoord terug….
Op persoonlijk vlak heb ik niemand uit mijn kring van familie of vrienden verloren aan corona. Wel heb ik sinds april mijn ouders niet meer “echt” gezien of vast gehouden/geknuffeld. Zij zijn 80+, gezond maar ik wil het niet op mijn geweten hebben dat ik ze zou kunnen besmetten. Tenslotte werk ik in het ziekenhuis en mijn man in het grootste amusementspark van Brabant.
Heb jij ook een corona werkverhaal wat je wil delen met onze leden, dan zijn we op zoek naar jou!
Deel je verhaal met ons en wij plaatsen het op onze website.
Stuur je verhaal met foto naar info@nvfz.nl.
Het ga jullie goed.
Lieve groeten,
Lotte Paalvast-Spijkers
Voorzitter Commissie Opleidingen
Bestuurslid NVFZ
