Het vaccin tegen Streptococcus pneumoniae heeft de incidentie van infecties sterk verminderd, maar dekt niet alle serotypes af.
Binnen de niet-afgedekte serotypes zijn verschuivingen opgetreden in de verhoudingen tussen verschillende klonen die van invloed zijn op het ziekteverloop. Dat schrijven onderzoekers van het MUMC en het RIVM in Future Microbiology (2016;11:43-50).
Nederland voegde in 2006 het pneumokokkenpolysaccharidevaccin (PPV) toe aan het Rijksvaccinatieprogramma (RVP). In eerste instantie dekte dat vaccin 7 serotypes af, en in 2011 werd dat uitgebreid naar 10. Het percentage gevaccineerden steeg snel boven de 95%, waardoor het aantal infecties drastisch daalde.Om de invloed van het vaccin op de pneumokokkenpopulatie in Nederland te onderzoeken, legden Rachid Yahiaoui en collega’s de isolaten van ongeveer 1200 patiënten onder de loep, zowel van vóór, vlak na als van een paar jaar na de introductie in het RVP. Geheel volgens verwachting veranderde het vaccin de verhouding tussen de verschillende serotypes: de afgedekte varianten kwamen minder vaak voor, terwijl de niet-gedekte toenamen. Met name van serotype 1, 12F en 15F steeg de prevalentie. Binnen deze serotypes bleek echter ook de verhouding tussen verschillende klonen veranderd te zijn. Zo kwam binnen serotype 12F de virulentere kloon MC06A_10 op, ten koste van zijn relatief onschuldigere tegenhanger. De onderzoekers verwachten daarom dat genotypering, waarmee ook klonale verschillen worden opgespoord, in de toekomst belangrijk wordt naast de klassieke serotypering. Bron: www.ntvg.nl, door Hidde Boersma
